Karin van Ingen Schenau
het nina-project

“Sinds een jaar of vijf fotografeer ik ‘serieus’. Ik was al lid van de Kringfotoclub en de Nafva (Fotobond), maar was tevreden met aardige ‘kiekjes’. Langzamerhand kreeg ik behoefte aan een betere techniek, dus ging ik cursussen en workshopsvolgen.
In 2017 begon ik aan het‘ Nina-project’ naar aanleiding van een onderzoek naar een graftombe op San Michele in Venetië en het verslag in boekvorm daarvan, door een Italiaanse vriend en journalist, Claudio Facchinelli. Ik vertaalde zijn boek en werd daardoor geïnspireerd tot het maken van een fotoserie die door kringlid en biljarter Willem Morelis vakkundig in een leporello werd omgezet.
De Nina-foto’s waren gedeeltelijk gebaseerd op de gedachte dat de tot nu toe volslagen onbekende Nina door Claudio’s boek en mijn foto’s voortleeft als een beeld in onze gedachten. Omdat te illustreren fotografeerde ik plastic als onvergankelijk materiaal in de vergankelijke natuur.

Na de Nina-serie ben ik verder gegaan met foto’s van ‘rare’ dingen in de natuur, zoals je wel ziet in bomen of stenen en dergelijke. De serie zoals hij hier gepresenteerd wordt bestaat voornamelijk uit foto’s van boomschors. Ik let op patronen in de zwart-wit structuur en dat levert soms dubbelzinnigheden op. Inmiddels ben ik begonnen aan een nieuwe serie bestaande uit ‘maannacht’-foto’s.”